دیدگاه خود را اینجا بیان کنید تا از پیشنهادات و انتقاداتتان استفاده کنیم.
(مدیریت وبسایت مازندران بام ایران)
شهرستان آمل
شهرستان آمل یکی دیگر از زیباترین مناطق استان مازندران است که در مرکز این استان واقع شده است و از چشم اندازهای بسیار زیبای طبیعی جنگلی و ساحلی برخوردار است. تاریخ آمل با افسانهها پیوند خورده است اما مدارک موجود درباره تاریخ آن، وجود شهر در دوره ساسانیان را مسجل میسازد. بعد از اسلام، آمل در دو سوی رودخانه هراز گسترش یافت و قصر حاکم در جزیرهای که وسط رودخانه قرار داشت، بنا شد. مهمترین صنایع دستی شهرستان آمل را پارچه پشمی، نمدمالی، صنعت حصیربافی و کلاه نمدیتشکیل میدهد.
بافت انواع پارچههای پشمی که به اصطلاح محلی به نام چوخا، باشلق، شله (مچ پیچ) نامیده میشوند، در منطقهی آمل از جمله صنایع دستی مهم و معروف به شمار میآیند. مواداولیه این پارچهها پشم گوسفند استکه ریسیده شده و روی کارگاههای دستی به نام (کپورچال) بهپارچه تبدیل میشود.
نمدمالی نیز از دیگر صنایع دستی این منطقه به شمار میآید. نمد که از فشرده شدن پشم محلوج بهدست میآید از دیر زمان در ایران متداول بوده است. نمد برای پوشش کف اطاق خانواده هایمتوسط، تهیه انواع لباس، تهیهکلاه، تهیه روپوش نمدی که افراد را از باران و سرما محافظت میکند و همچنین برایمحافظتچهارپایان باربردر مقابلسرما استفاده میشود.
کلاهنمدی پرتولیدترین محصول این صنعت است و کارگاههای زیادی مشغول تهیه کلاه نمدی برای دهقانان منطقهاست. نمدمالها کلاههایی به شکل و فرم گوناگونی در هر ولایتی می سازند که مخصوص اهل همان ولایت باشد و از دیگر مناطق قابل تمیز و تشخیص باشد.
حصیربافی نیز از دیگر صنایع رایج در منطقه آمل است که انواع آنرا از نیهای نازک و کلفت که در باتلاقها میروید؛ می بافند در گذشته مصرف حصیر و بوریا برای پوشانیدن سقف منازل، قبل از کاهگلکردنبودوهمچنین در مناطق مرطوب برای پوشش کف اطاقها و زیرفرشها مصرف میشد. یک نوع حصیر مسجدی هم بافته میشود که برای پوشش کف مساجد به کار میرود حصیرهای مسجدی از نی شکسته تهیه میشود ولی حصیرهای مازندرانی و رشتی از علفی به نام بوریا و صوف بافته میشود.در کارگاههای حصیربافی اغلب بادبزن، جارو، سبد و غیره هم بافته میشود نوع دیگر حصیر برای پرده مصرف میشود که از نی های نازک و کلفت است. صنایع دستی یکی از مهم ترین جاذبههای گردشگری شهرستان آمل را تشکیل میدهند. آبشار شاهاندشت، آبشار تیمره، آبشار پرومد، آب گرم رینه، آب معدنی استراباکو، آب معدنی آمولو، چشمه آبگرم آب آهن یا آب فرنگی، چشمه آبگرم آب اسک، دریاچه ساهون، دریاچه سدلار، غار سیاه پور، امام زاده ابراهیم، امامزادهعبدالله، بازارقدیمی، بقعهمیرحیدر،پل دوازده پله، حمام اشرف، قلعه شاهاندشت و مشهد میر بزرگ از جمله مکانهای دیدنی و تاریخی شهرستان آمل به شمار میآید.
مکان های دیدنی و تاریخی
آبشار شاهاندشت : جوار قلعه ملک بهمن لاریجان
آبشار تیمره : وانای آمل
آبشار پرومد : شمس آباد لاریجان
آب گرم رینه : روستای رینه لاریجان
آب معدنی استراباکو : جاده لاریجان درمحلی بنام قلابن
آب معدنی آمولو : مجاور رودخانه هراز
چشمه آب معدنی آب آهن یا آب فرنگی : بالای روستای آب اسک لاریجان
چشمه آبگرم آب اسک : روستای آب اسک بخش لاریجان
دریاچه ساهون : آمل نزدیک روستای نوا
دریاچه سد لار : ارتفاعات باختر پلور از جاده هراز
غار سیاه پور : روستای شاهاندشت لاریجان
امام زاده ابراهیم : آمل
امام زاده عبدالله : 12 کیلومتری جنوب باختری آمل
بازار قدیمی : آمل
بقعه میر حیدر : آمل
پل دوازده پله : بر روی رودخانه هراز در وسط شهر آمل
حمام اشرف : نیاکی محل آمل
قلعه شاهاندشت : روستای شاهاندشت لاریجان
مشهد میر بزرگ ( مرعشی ) : آمل
صنایع و معادن
صنایع غذایی، صنایع نساجی، صنایع چوپ، صنایع چاپ و انتشارات، صنایع اشیایکائوچویی، صنایع غیر فلزی معدنی و صنایع چرم سازی از عمده ترین صنایع موجود در شهرستان به شمار میآیند. برنج، ترهبار، مرکبات، سیب، مواد غذایی، محصولات کاغذی و منسوجات، تولیدات برقی، مصالح ساختمانی و صنایع دستی صادرات این منطقه را تشکیل می دهند.
کشاورزی و دام داری
کشاورزی، دامداری و گردشگری اساس اقتصاد شهرستان آمل را تشکیل ازعمده ترین محصولات کشاورزی شهرستان آمل میتوانبرنج، مرکبات، سیبب درختی، و تره بار را نام برد. آب کشاورزی این شهرستان از رود هراز تأمین میشود.
مشخصات جغرافیایی
شهرستان آمل یکی از شهرستانهای استان مازندران از شمال به محمودآباد، از خاور به شهرستان بابل، از باختر به شهرستان نور و از جنوب به خط الرأس سلسله جبال البرز که حد طبیعی بین این شهرستان و شهرستان دماوند است، محدود میشود. آمل واقع در جلگه مازندران و طرفین رود هراز، از نظر جغرافیایی در 52 درجه و 21 دقیقه ی درازای خاوری و 36 درجه و 25 دقیقه ی پهنای شمالی، در فاصله 18 کیلومتری جنوب دریای خزر و 6 کیلومتری شمال پیش کوه البرز و 181 کیلومتری شمال خاوری تهران قرار دارد. ارتفاع این شهرستان از سطح دریای آزاد 80 متر واز سطح دریای خزر 108 متر است. براساس آخرین تقسیمات کشوری در سال 1377 مساحت این شهرستان بالغ بر 185/3 کیلومتر مربع است و براساس آمار جمعیتی در سال 1375 جمعیت این شهرستان بالغ بر 743و297 نفر بوده که از این رقم بالغ بر 092و159 نفر جمعیت مرکز شهرستان هستند. برای دسترسی به شهرستان آمل سه راه مهم وجود دارد.
جاده آمل – تهران به درازای 201 کیلومتر
جاده آمل – ساری به درازای 72 کیلومتر
جاده آمل – محمودآباد ( کرانه دریا ) به درازای 22 کیلومتر
وجه تسمیه و پیشینه تاریخی
آمل نیز از قدیمیترین مناطق استان مازندران است. تاریخ شهر آمل با افسانه ها پیوند خورده است اما مدارک موجود درباره تاریخ آن، وجود شهر در دوره ساسانیان را مسجل می سازد. بعد از اسلام، آمل در دو سوی رودخانه هراز گسترش یافت و قصر حاکم در جزیره ای که وسط رودخانه قرار داشت، بنا شد. در دوره معاصر (دوره پهلوی اول) این جزیره به وسیله پلی به دو قسمت تقسیم شد. بعضی از مورخان وجغرافی نویسان سابقه آن را به دوره پیشدادیان و کیانیان نسبت داده اند. آمل با توجه به اشیاء و سکه هایی که از ان به دست آمده در دوره ساسانی پایتخت یا مرکز آن منطقه بوده است. احتمالا مردم آمل در زمان حکومت مهدی خلیفه عباسی، به دین اسلام گرویدند و بعد از آن بناهای اسلامی در آن جا ساخته شد. در زمان سلطان جلال الدین محمد خوارزم شاه به نام او در این شهر خطبه خواندند، تا این که شهر دچار فتنه و غارت مغولان شد. در این زمان ساری پایتخت آل باوند بود. اوایل قرن هفتم حسام الدین اردشیر مرکزیت را از ساری آمل آورد و قصر خود را در آن جا به پا داشت. در سال 795 هـ . ق امیر تیمور گورکانی آمل و ساری را غارت و فرمان قتل عام ساکنین آن ها را صادر نمود و سه قلعه مهم از جمله «ماهانه سر» را با خاک یکسان کرد. از آن پس آمل رو به ویرانی نهاد. با آن که سادات مرعشی پس از بازگشت از تبعید، آمل را تجدید بنا کردند، این شهر دیگر نقش اساسی خود را تا مدت ها باز نیافت. عده زیادی از مورخان و علمای بزرگ که به طبری شهرت یافته اند از جمله محمد بن جریر طبری، اولین مولف بزرگ تاریخ و اولین مولف تفسیر قرآن مجید از آمل برخاسته است. آمل نه تنها بر اثر رخدادهای طبیعی مانند زلزله و جریان سیل بلکه بارها در هجوم و تعقیب سلطان محمد خوارزم شاه و حمله امیر تیمور هنگام حکومت سادات مرعشی ویران شده است. آمل جدید در جوار شمال آمل قدیم بنا شده و امروزه یکی از شهرهای آباد و زیبای شمال ایران به شمار می رود.